Geriye değil, ileri

Trabzonspor’un Fatih Karagümrük maçındaki görüntüsü gerçekten can sıkıcı. Tamam bu sezon zirve yarışı F.Bahçe ve G.Saray arasında geçecek, bizim hedefimiz ilk 4 içerisinde yer almak ve Avrupa’ya gitmek. Ancak bu tabloda ortada futbol oynamak gerek.

Kazanmak ya da kaybetmekten çok sahaya bir şeyler koymak gerek.

Trabzonspor’un F.Karagümrük maçında topu sadece geriye oynaması, ileriye gitmeyi düşünmemesinin ne anlama geldiğini, nasıl bir oyun tarzı olduğunu anlayamadım. Burada yan pas-geri pas eleştirisi yapılan Abdullah hocanın etkisinin olduğunu düşünmüyorum. Çünkü Alanyaspor maçında olduğu gibi Karagümrük maçında da takımının ileriye oynaması için kenardan büyük gayret gösterdiğini gördük.

Böyle bir oyun tarzını oyuncular nasıl içerlerine sindirip, ‘maç bitse de gitsek’ havasında olmalarını anlamıyorum. Mahalle maçı daha heyecan verir, dün ki Karagümrük-Trabzonspor maçından.

Rakip ilk yarıda hiç çıkmadı ama Trabzonspor kaleye bile gidemedi. Sonra Karagümrük gelmeye başladı ve Trabzonspor kalesinde pozisyonlar verdi. Bir maçta en çok stoperler yoruluyorsa zaten o takımda işler hiç iyi gitmiyor demektir.

Trabzonspor, Karagümrük maçında kazanmaya dönük hiçbir şey yapmadı.

Tamam bu sezondan çok fazla umudumuz yok ama eldeki kadroda bu kadar kötü oynamaz, oynayamaz.

Abdullah hocanın işi gerçekten çok zor. Değişmesi, düzelmesi gereken bir çok şey var. Bir kere Trabzonspor’un bir kazanma ruhuna, sahada hırsa ve başarı için isteğe ihtiyacı var.

Maçın son dakikalarında kazanmak adına ileriye gitmeyi bile düşünmeyen oyuncu grubu ile Abdullah hocanın nasıl yeniden hedefe giden bir takım oluşturacağını merak ediyorum.

Sabredip, hocaya destek vermek gerekli.