Yetmez Ama Evet

Bu sezon ilk maçına çıkan Abdullah AVCI’yı ‘’ben yeni gelmedim, geri geldim’’ diyerek kendinden emin konuşmasıyla izlemeye devam edeceğiz.

Dikkatimi çeken ilk olay maç başlamadan önce tribünlerin yarısının boş kalması bende kocaman bir soru işareti oluşturdu. Halbuki Nenad Bjelica’nın gönderilmesi ve Abdullah AVCI’nın getirilmesinde şehir, taraftarlar ve yönetim ortak akıl kararı almışçasına doğru karar vermişler ve doğru olanı yapmışlardı. Benimde  şahsi kanaatim bu yönde idi. Tribünlerden aldığım izlenim bunun böyle olmadığını söylüyor. Bu konuyu uzatmadan pazartesi sendromu olarak tanımlayıp noktalıyorum.

Abdullah Hoca’nın oyun planını ve oyun formatını aşağı yukarı hepimiz biliyoruz. Keyfli maçlar izleme imkanımız çok zor olacak, ancak puan yada puanlar alma konusunda yüzümüzün güleceğine eminim. Yenemiyorsan yenilme kuralını en iyi işleten hocadır. En azından 2-0 öne geçilen bir maçı mağlubiyetle sonuçlandırmaz diye düşünüyorum. Buna çokça şahit olduk.

Milli takım maçları sonrası verilen 10 günlük ara az bir zamanda sayılmazdı, ancak Alanyaspor maçı beklentimizin çok altında seyretti. Alınan üç puan dışında sevineceğimiz pek bir şey göremedik. Artı olarak diyebileceğimiz son 10 dakikada oyuna giren Pepe’nin ileride çok iyi işler yapacağıydı.

Benim gözlemlediğim Trabzonspor iyi organize oyun oynayamamasıydı. Sanki yeni bir araya gelmiş futbolcu topluluğu vardı sahada. Yapmaya çalışılan tek şey ara ara pres yaparak Alanya’nın baskısını kırmaktı. Maçın son 10 dakikasını hariç.  Trabzonspor’un kendine has bir oyun düzeninden bahsetmek neredeyse imkânsıza yakın bir şeydi. Bu arada Alanya’nın daha organize ve 5 net pozisyonunun olduğunu hatırlatmak isterim. İyi ki şanslı gününde değildiler.

Dikkatlerden kaçmayan diğer bir konu ise gol yollarında sıkıntı çeken Trabzonspor’un 2.01 metrelik Onuachu gibi kule bir santrforunuz varken, oyun şeklinin ona uygun olarak oynamamasıydı. Maç boyunca sağ ve sol kanatlardan yapılan orta sayısı kornerler hariç bir elin parmak sayısını geçmedi.

İkinci bölgede lider bir oyuncunun olmayışı ve oyunun iyi yönlendirememesi başka bir sıkıntı olarak göze çarpmakta. Berat ve Abdulkadir’in yapacağı işler değil.

Sözün kısası henüz oturmamış bir takım var sahada. Abdullah Hoca’da buna çok fazla dokundu diyemeyiz, ama bekleyip görmekten başka şansımızda yok açıkçası.

Kazanınca bunlar göze çok batmaz.  Amma velakin kaybedilirse ciddi ciddi eleştiri okları Hoca’nın ve yönetimin üzerine evirilecektir.  Seyircinin maça ilgisizliği de bu görüşümüzü destekler mahiyettedir.  Bize düşen söylemek ve hatırlatmaktır.

Kalın sağlıcakla.