Otogar

Bu defa uğurlanma sırası sen de!.

Nelere tanık olmadın ki?

Derin uykulara, kavuşmalara, ayrılıklara.

Kâh uğurlayandın, kâh karşılayan.  Valizi dolduran, adımlarını hızlandıran, bileti kapan sende aldı soluğunu.

Ayaklar sesleri yankılandı her bir köşende.  Sımsıcak gülüşleri, sızılı ayrılıkları, gözyaşlarını iliklerine kadar hissedendin.

Cam kenarından, arka koltuktan sallanan ellerle vedaların, kavuşmaların en yakın tanığıydın.  Ümidi, ümitsizliği, sabahın ilk ışığıyla, gecenin son karanlığıyla kucaklayandın.  

Gidenlerin arkasında ki yalnızlığı, eski fakat yeri sapasağlam bir bankta ağırlaydın.  Ne soğuk ne yağmur, eksilmezdi senden çayın ve sıcak simidin kokusu.  Karşı komşun Limandan  koşaradım gelirdi  martılar susam kırıntılarını yemeye.

Sende sabahladı nice aşıklar, gurbetçiler...

Sessiz ağıtlar, buruk gülümsemeler, karıştı son korna sesine. Mendilcilere ve ayakkabı boyacılarına, ve daha nicelerine ekmek kapısıydın.  Ah duvarlarının bir dili olsa da anlatsa, anlatabilse şahit olduğun kavuşmaları ve de ayrılıkları.

Ömründe ve de şehrimde bir kere olsun sana uğramayan yoktu.

Aynı zamanda şehrin tarihiydin, şehrin aynasıydın. Yarım asırlık tüm yaşanmışlıklar sende saklıydı.

Hey gidi Otogar.

Hey gidi şehri Trabzon’un yüz akı...

 Sana gelen davetli davetsiz misafirlerin evi idin, kapıyı ilk açandın. Yüzünü aydınlatan ışıklar kapandı.  Yepyeni pasparlak ışıklarla  süslendin.  Motor seslerine karışan frenler, kornalar sustu. 

Son alışverişler telaşlı koşuşturmalar, abla nereye, abi nereden geldin diyen simsarların son davetleri de sona erdi.

Veda zamanı geldi, çattı. Her veda bir burkuntudur ya, her ayrılış bin gözyaşıdır ya;

Ama şairin de dediği gibi, ayrılıklar da sevdaya dahildi...

Tasalanma...

Hüzünlenme...

Geride onca bıraktıkların tarihin sahnesine, sahafların raflarındaki özgeçmişli tarih dergilerine emanet.

Silûetin kazındı zihinlere. Gelecek nesillere aktarılacak sende ki yaşanmışlıklar.

Ve şimdi yeni bir başlangıç zamanı...

Yeni bir milat!.

Artık yeni kavuşmalar, ayrılıklar taşındı yeni yerine.  Gözyaşları yeni yerinde akıtılacak. Gülümsemeler yeniden, yeniden çoğalacak. Banklarda, peronlarda sabahlayacaklar şimdiden sana hazır.

Her bir veda yeni bir doğum demekti. Başlangıçlar vedaları unuttururdu.

Güle güle yaşanmışlıkların adresi, hoş geldin yaşanacakların yeni adresi...

Saygı ve Muhabbetle.