Egemenlik Milletindir!

            TBMM salonunda, herkesin göreceği bir yerde, Atatürk’e ait bir söz yazılıdır. “EGEMENLİK, KAYITSIZ ŞARTSIZ MİLLETİNDİR” Hiçbir kayıt ve şart olmadan bu hakkın milletin kendisine ait olduğu belirtiliyor. Peki uygulama böyle mi? Cumhuriyetin kurulduğu tarihten beri hiç olmamıştır.1920-1938 tarihleri arasını ayrı tutup değerlendirmek lazım. Zira Kurtuluş Savaşından yeni çıkmış, kuruluş aşamasında,%80’i okur yazar olmayan seçmene bu hakkı tanımak gerçekçi bir tutum olamazdı. Ancak 1950’den bugünkü tarihe kadar geçen 73 yıldan beri de hiç olmamıştır. Sözde çoğulcu demokrasiye geçmemize rağmen iktidarı elinde bulunduran siyasi partiler bu yetkiyi halka tanımamıştır.

            Çoğunluğu sağ partiler, kısa süreli sol partiler ve silahla iktidarları alaşağı eden cunta hükümetleri de Atatürk’ün bu arzusunu yerine getirme ihtiyacını   duymamışlardır. Kısacası “uyduruk” bir demokrasi modeli geliştirip kendi egolarını korumuşlardır. Buna muhalefette olan siyasi partiler de itiraz etmemiştir. Sorumluluk her ikisinin olmuştur. Bu kısır döngüye, okurlarımız, aydın ve yazarlarımız ile akademisyenlerimiz de ses çıkarmamıştır. Toplumun adeta basireti bağlandı. Bu kesimlerden hiçbir itiraz gelmemiştir. Alan da, veren de memnun olarak 73 yıl geçirdik. Hala demokraside bir arpa boyu yol alamadık.

            Şu anda mecliste bulunan vekillerimizi tenzih ederek ifade etmek istiyorum. Zira onlar mevcut sisteme uyarak seçilmişlerdir. Ama bunlardan kaç tanesi halkın isteğini ön plana çıkararak seçilebilirdi. Onun takdirini sayın okurlarıma bırakıyorum. Geçen bu 73 yılda “sen beni seç, ben de seni seçeyim” usulü bir tiyatro sergilendi. Partiler delege usulü seçim yapıyorlar. Partiye kayıtlı seçmenlere soran yok. Mührü elinde bulunduran ilçe ve il teşkilatları kendilerine oy verecek kişileri delege yapıyor. Sonra o delegeler siyasi parti üst yönetimlerinin istekleri doğrultusunda vekil adaylarını belirliyorlar. Kısaca “sizin aklınız ermez. Biz seçelim, siz gidip oyunuzu verin.”  diyorlar. Biz de kuzu kuzu gidip, bilmediğimiz, tanımadığımız kişilere oyumuzu veriyoruz. Sonunda da biz onları, onlar bizi tanımıyor.  Ama genel başkanlarına itaatte kusur etmiyorlar. Zira gelecek dönem onu yine genel başkan aday yapacak veya ona kamu yönetiminde ek bir görev verecek. Buraya kadar seçmenin adı, sanı yok. O partilerin aday gösterdiklerine oy vermekle yükümlüdür. Böyle bir demokrasi, böyle bir seçim usulü ancak üçüncü dünya ülkelerinde görülür. Milletten vekalet almadan icraat yapıyorlar. Mahkemeler bile vekalet almadan avukatları kabul etmiyor. Her seçim değişikliğe uğrayan Siyasi Partiler ve Seçim Kanununda bu konuyu dikkate alan yok. Buna tüm muhalefet partileri de dahildir. Çünkü hepsinin işine iyi geliyor. Bir türlü demokrasiyi hazmedemiyorlar. Ama 60 yıldır AB kapılarına bekletildiğimizi sitem ediyorlar. Bence siteme hakları yoktur. Önce demokrasinin güçlenmesi için adım atalım. İtibarımızı yükseltelim.

            Egemenlik kayıtsız şartsız milletinse, yargı denetiminde, partilere kayıtlı seçmenlerin kendi adaylarını belirlemesi için ön seçim yapalım. Delege usulünü kaldıralım. Temayül yoklaması gibi gülünç uygulamalardan bir an önce vazgeçelim. Yoksa demokrasi yolunda ilerlememiz sağlanamaz. Cumhuriyetten önce 12 milyonduk. Bugün seksen beş milyon nüfusumuz var. Artık bu dar elbise  bizi sıkıyor.